فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 4
پرده خوانی, نوعی نمایش مذهبی ایرانی . در این نمایش کسی با عنوان «پرده خوان » از روی تصویرهای منقوش بر پرده مصایب اولیای دین ــ بویژه اولیای مذهب شیعه ــ را با کلام آهنگین روایت می کند. پرده خوانی را «شمایل گردانی » و «پرده داری » (بیضایی ص 73 ملک پور 1364 ش ص 135 حسن بیگی ص 341) و «پرده برداری » (همایونی ص 28) نیز خوانده اند. دهخدا (ذیل «پرده ») به پرده ای اشاره کرده است که شعبده بازها و عروسک گردانها از آن برای پنهان کردن ترفندهای نمایشی خود استفاده می کنند و این هیچ ارتباطی با پرده داری نام دیگر نمایش مذهبی پرده خوانی ندارد اما برخی پژوهشگران به اشتباه از این تعریف برای توضیح پرده داری مذهبی بهره برده اند ( رجوع کنید به همایونی حسن بیگی همانجاها). صورت خوانی نیز بخشی از پرده خوانی بوده است و نمی تواند مترادف پرده خوانی قلمداد شود (بیضایی ص 74 قس غریب پور ص 56). پرده خوانی برآمده از نقالی * و نقاشی مردمی است . پیشینة تاریخی آن را می توان با نوعی «قوالی » (نقالی توأمان موسیقی و آواز) در ادوار پیش از اسلام مربوط دانست که پس از ورود اسلام به ایران به دلیل محدودیتهای موسیقی به نوعی «نقالی» ملی ـ مذهبی تغییر یافته است بویژه در زمان صفویه که انواع نقالی مذهبی (روضه خوانی حمله خوانی پرده داری صورت خوانی و سخنوری ) شکل گرفت ( رجوع کنید به بیضایی ص 60ـ 72 غریب پور ص 63). به گفتة جابر عناصری (ص 175ـ176) در جنگ شاه اسماعیل صفوی (حک : 905ـ930) با ازبکها برای تهییج سپاهیان ایران از این نمایش استفاده می شده است . برخی نیز موقعیت تاریخی پرده خوانی را حدفاصل گذار از برگزاری مراسم عزاداری عمومی ماه محرم در دوران صفویه به برگزاری نمایش مذهبی تعزیه * در دوران قاجاریه و یکی از منابع تحول و تکامل تعزیه دانسته اند (همایونی ص 23ـ30 ملک

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »