فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 7
بيماري پوسيدگي طوقه برنج Bakanae disease and foot rot تاريخچه : اين بيماري از سال 1828 در ژاپن بوسيله 1931 Ito و kimuro و شناخته شده و بوسيله Hori (1898) شرح داده شده است. وي اشتباها عامل آن را قارچ Fusaxium heterosporum Nees دانست Fujikuro مرحله كامل قارچ را Lisea fujikuroi بوسيله Sawada, 1917 ناميد كه بعداً جزو گرانر Gibberella به نام (sawada) Ito G. fujikuroi و (Ito & kimuro) 1931 آورده شد. Kurosawa (1926) هيپرتروفي يا bakanae ميزبان را در اثر قارچ شرع داد كه مربوط به عمل بيوشيمياي و فيزيولوژي گياه و ترشح gibberellin و ساير تركيبات تنظيم كننده رشد مي‌باشد (Yabuta, sumiki & Hayashi) ژيبرلين باعث طويل شدن بوته‌هاي تعداد زيادي از گياهان از جمله برنج شده و fuaric acid سبب كوتاهي آنها مي‌شود اپتيمم PH براي توليد ژيبرلين 4/3 است در حاليكه براي فوزاريك اسيد 9 مي‌باشد. مقدار اين مواد با نوع ايزوله قارچ متفاوت است. فوزاريك اسيد و ساير تركيبات در حرارت 33 درجه سانتيگراد به مقدار زيادي توليد مي‌شوند. اين بيماري در سطح وسيعي از نواحي برنج خيز دنيا انتشار داشته و ميزان خسارت آن در منطقه‌اي از ژاپن تا 20% محصول Ito & kimura, (1931) در هند 15% (Pavgi et al 1964) و نواحي شمالي و مركزي تايلند (kanianasoon . 1965) 7/14% - 7/3% مي‌باشد. در مناطق جنوب شرقي آسيا ميزان خسارت آن معمولا كم است. در ايران ابتدا اين بيماري بوسيله ابراهيم نسبت (1343) در دهستان شالگوراب از توابع شهرستان فومن مشاهده و سپس در ساير شاليزارهاي استان گيلان خاصه در فومن، طوالش، لاهيجان و آستارا جلب توجه نمود و در استان مازندران نيز ملاحظه مي‌شود. علائم: مشخص‌ترين علائم بيماري طويل شدن غير طبيعي بوته‌هاي برنج بوده كه در خزانه و مزرعه بخوبي مشهود است. گياهچه‌هاي آلوده حدود چندين سانتي‌متر طويل‌تر از گياهچه‌هاي سالم شده، نازكتر و سبز

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »