کتاب سبز - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 30
تعريف يادگيري يادگيري عبارت است از فرايند تغييرات نسبتاً پايدار بالقوه فرد بر اثر تجربه. در تعريف فوق مفاهيمي وجود دارد كه براي درك بهتر آنها را تحليل ميكنيم. 1. مفهوم فرايند: يادگيري فرايند است چون بر اثر تعامل دائم فرد با محيط، هميشه و در همه جا به طور پيوسته و مستمر صورت ميگيرد. 2. مفهوم تغيير: يادگيري نوعي تغيير است كه در فرايند تجربه اتفاق ميافتد. بنابراين تغييرات ناشي از رشد و بلوغ يا استفاده از دارو يادگيري محسوب نميشود. 3. مفهوم نسبتاً پايدار: تغييرات حاصل از يادگيري نسبتاً پايدار ميباشند و رفتار موردي، لحظهاي و تصادفي يادگيري محسوب نميشوند. 4. مفهوم رفتار بالقوه: كاربرد رفتار بالقوه دليل تفاوت بين مفهوم يادگيري و عملكرد است. به عبارتي يادگيري تغييراتي است كه در ساخت ذهني ايجاد ميشود. 5. مفهوم تجربه: يعني تنها آن دسته از تغييرات رفتار را ميتوان يادگيري ناميد كه محصول تجربه، يعني تأثير متقابل فرد و محيط در يكديگر باشد. عوامل مؤثر در يادگيري (قوانين يادگيري) 1. قانون آمادگي: به موجب اين قانون يادگيرنده بايد از نظر جسمي، عاطفي، ذهني، عقلي به اندازه كافي رشد كرده باشد تا بتواند آموختنيهاي معيني را فرا گيرد. مثلاً آموزش رنگها قبل از چهار سالگي براي كودك دشوار است. 2. قانون اثر: انسانها ميل دارند تجاربي كه مطلوب و رضايتبخش هستند بپذيرند و تكرار كنند و از آنهايي كه اثر ناخوشايند دارند اجتناب كنند. بنابراين در امر آموزش، معلم بايد دانشآموزان را ياري دهد تا از هر فعاليت يادگيري، نوعي رضايت شخصي احساس كنند و درسها را با ميل و رغبت ياد بگيرند. 3. قانون تمرين: به موجب اين قانون، تكرار و تمرين در يادگيري و دوام آن تأثير فراوان دارد. زيرا هر قدر انجام عملي بيشتر تكرار شود آن عمل زودتر به صورت مهارت و عادت درميآيد. 4
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 10,800 تومان