فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 62
مقدمه كيش زردشت و آيين وديك هردو داراي يك ريشه و منشأ واحد هستند. هنگامي كه صحرانوردان قبايل هند و اروپايي در هزاره دوم قبل از ميلاد در مكاني از سواحل شرقي درياي خزر از يكديگر جدا شدند يك قسمت آنها به سوي هند رو آوردند و عده‎اي ديگر به آذربايجان و ارمنستان داخل شدند. و اين جدايي، دو فرهنگ جداگانه بوجود آورد. ساكنان ايران در اين كشور باير و عريان با آب و هوايي خشك خوي و خلقي خاص گرفتند و مردمي واقع‎بين، باهوش و مستعد و كارپيشه گشتند و شباني و كشاورزي را انتخاب كردند. و آريانهاي هند در آب و هواي مرطوب و گرم جاي گرفتند و اوضاع زندگاني اقتضا مي كرد كه به آسايش جسماني و رخوت و كم‎كاري و خيالات فلسفي و افكار شاعرانه بگرايند. در ايران فكر و انديشه در حول و حوش ضروريات زندگي دور مي زد و تنازع بقاءو كشمكش حيات بيشتر واقعيت داشت بنابراين دين و مذهب بر پايه خلق و منش قرار گرفت و سعي و عمل در انديشه ايرانيان به جاي رياضت و عزلت هندوان مستقر شد. و دين هند و دين زردشت دو ماهيت مختلف حاصل كردند و در دو قطب متضاد قرار گرفتند. شرح و بيان پيدايش مذهب زرتشت كار آساني نيست و مأخذ موجود برخلاف منابع آيين ودا چندان روشن و موثق نيست. كتاب مقدس زرتشتيان اوستاست كه مجموعه‎اي است از مطالب مختلف بدون ارتباط با هم و در حقيقت باقيمانده يك ادبيات باستاني كهنسال است. مهمترين قسمت اوستا يسناست كه مشتمل برگاتها مي‎باشد يعني سرودهاي زرتشت با لهجه محلي و از آن اطلاعات موثق درباره حيات و انديشه‎هاي زردشت به دست مي‎آيد. قسمتهاي ديگر ويسپرد، ونديداد، يشتها و خرده اوستاست كه از نظر اعتبار به پاي يسنا نمي‎رسند. دين عامه مردم ايران هنگام ظهور زرتشت همان آيين وداها بوده يعني اكثر خلايق قواي طبيعت را مي‎پرستيده‎اند و به آنها ديو مي‎گفتند، تجسم

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »