فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 52
فصل اول تاريخچه پيدايش ثبت احوال در ايران در تاريخ اول ميزان 1297 طبق تصويب نامه شماره 1167 هيئتدولت اداره اي بنام سجل احوال در وزارت كشور تأ سيس و در شهر تهران وسيله مأمورين شهرداري به تنظيم اسناد و توزيع شناسنامه بين اهالي اقدام و شروع به ثبت وقايع ولادت ، ازدواج ، طلاق و مرگ در دفاتر مربوطه شده است . سپس بموجب قانون مصوب 24 خرداد 1304 مجلس شوراي ملي از طرف وزارت كشور تدريجاً اداراتي بنام اداره سجل احوال در شهرستانها دائر و شروع به توزيع شناسنامه و ثبت وقايع چهارگانه مذكور شده است ، قانون مزبور برحسب قانون مصوب 20 خرداد 1307 نسخ و اداره كل آمار و ثبت احوال بنام اداره كل احصائيه و سجل احوال كه جزء ادارات كل تابع وزارت كشور بود تأسيس و مستقلاً شروع به كار نمود . در سالهاي 1310 ، 1312 ، 1313 ، اصلاحاتي در قانون مصوب 1307 بعمل آمد و آئين نامه قوانين مزبور نيز هر يك در موقع خود به تصويب هيئت دولت رسيده است . بموجب قانون اصلاح قانون ثبت احوال كه در تاريخ 22/2/1319 تصويب گرديد كليه قوانين قبلي منسوخ و قانون مزبور به همراه آئين نامه اجرايي آن تا تيرماه سال 1355 كه قانون سازمان ثبت احوال كشور به تصويب رسيد ملاك عمل قرار داشت . در تاريخ 16/8/1356 صرفاً جهت اجراي ماده 3 قانون مصوب سال 1355 آئين نامه طرز رسيدگي هيئت هاي حل اختلاف تصويب گرديد و بقيه مواد آن همچنان فاقد آئين نامه اجرايي باقي ماند سپس بنا به ضرورت هاي ناشي از انقلاب شكوهمند اسلامي در تاريخ 18/10/1363 اصلاحاتي در پاره اي از مواد قانون مذكور به عمل آمد و در اين مقطع نيز در تاريخ 2/5/1364 جهت ماده 35 اصلاحيه قانون مزبور آئين نامه اجرايي تصويب گرديد كه ماده 2 اين آئين نامه در تاريخ 11/2/1367 مورد اصلاح مجدد واقع شده است .

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »