کتاب سبز - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 13
درباره خواص پزشکی گیاه کنگر نام ديگر اين گياه آركيشو است و از گياهان مغذي است و ريشه آن مورد استفاده قرار مي گيرد. در زمان گل دادن، دانه هاي آن نيز قابل استفاده است. از دانه هاي آن براي هضم غذا استفاده مي شود و بسيار نيروزا است و براي ناراحتي هاي كبد و طحال مؤثر است. نام علمي کنگر CYNARA SCOLYMUS است. اين گياه اولين بار در اتيوپي کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنيا گسترش پيدا کرده است. محل اصلي رويش اين سبزي مديترانه، جزاير قناري و آمريکاي جنوبي است. زمان به گل نشستن اين گياه از بهار تا نيمه ي تابستان است که به عواملي چون شرايط اقليمي و گرماي هوا وابسته است. دم برگ داخلي سفيد رنگ ، راس ساقه و هاگدان قسمت هاي خوراکي اين گياه را تشکيل مي دهد که در سوپ ، خورش و سالاد مورد استفاده قرار مي گيرد. در يونان و مصر باستان، اين گياه به دليل نقش کمکي در هضم مواد غذايي مورد توجه قرار گرفت و در قرن 16 ميلادي در اروپا يکي از سبزيجات معروفي بود که توسط اشراف مصرف مي شد. در طب سنتي اروپا ، برگ هاي کنگر به عنوان ماده افزايش دهنده ادرار ( ديورتيک ) و محرک کليه ها ، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کيسه صفرا مورد استفاده قرار مي گرفت. اين گياه غني از پتاسيم بوده، ولي از لحاظ انرژي محدود است. مواد مغذي اصلي موجودد در 100 گرم کنگر خام انرژي 18 کيلو کالري پتاسيم 360 ميلي گرم آهن 1 ميلي گرم فولات 21 ميکروگرم کلسيم 41 ميلي گرم پتنوتنيک اسيد 3/0 ميلي گرم ويتامين B1 1/0 ميلي گرم سديم 27 ميلي گرم بتاکاروتن 39 ميکروگرم فيبر 4 گرم خواص درماني کنگر در سلامت بدن سرگل هاي اين گياه به عنوان سبزي مصرف مي شود که براي دستگاه گوارش مقوي بوده و به هضم مواد غذايي کمک مي کند. عصاره ي
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 4,680 تومان