فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 6
پيشگفتار: آينده هر مجموعه پرورش گاو شيري بستگي به موفقيت در امر پرورش گوساله هاي شيري دارد. سالانه 20 تا 33 درصد از گاوهاي شيري به علل مختلف از گله حذف مي شوند. بنابراين براي ثابت نگه داشتن توليد شير و يا افزايش آن، سالانه به همان تعداد گاوي كه از گله حذف مي شود، تليسه مورد نياز است. عدم نياز به موقع يك گاو از گله خسارت اقتصادي زيادي به بار خواهد آورد. يكي از دلايل بسيار مهم پايين بودن ميانگين توليد شير در بسياري از گاوداري هاي كشور، نگهداري گاوهاي كم شير و وازده در گله مي باشد. از عوارض نگهداري اين گونه گاوها در گله، تغذيه بيش از حد، توليد كم و شيوع بيماري هاي مختلف، بخصوص ورم پستان را مي توان برشمرد. مقدمه: گوساله ها در هنگام تولد، مقاومت كمي در برابر بيماري ها دارند. زيرا ديواره هاي جفت مانع از عبور پادتن ها(ايمينو گلوبولين ها) از مادر به دستگاه گردش خون گوساله مي شوند. اولين شيري كه بعد از زايش به وسيله گاو توليد مي شود، آغوز مي باشد كه سرشاز از مواد غذايي و پادتن است. زنده ماندن گوساله و رشد آن بستگي به دو عامل تغذيه و مديريت دارد. تغذيه صحيح، مهمترين عامل در سلامتي گله هاي جايگزين،(كه همان گوساله هاي تازه متولد شده مي باشند) است. دستگاه گوارش گوساله: گوساله شيرخوار، داراي معده چهار قسمتي است، ولي در آغاز زندگي عملكرد تك معده اي ها را دارد. هنگام تولد، سه بخش از معده چهار قسمتي گوساله ها مانند شكمبه، نگاري و هزار لا، غيرفعال و توسعه نيافته مي باشند. با بزرگ شدن گوساله و خوردن غذاهاي گوناگون، شكمبه شروع به رشد و تغيير مي نمايد. شيردان حدود 60 درصد معده گوساله جوان را تشكيل مي دهد كه در گاو بالغ به 8 درصد كاهش مي يابد. در حالي كه شكمبه در گوساله جوان 25 درصد معده را

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »